Jak realnie wykorzystać StorSimple w swoich rozwiązaniach i nie zwariować. 2/3

Mam nadzieję, że trafiłeś tu dlatego, że widziłeś pierwszy wpis i chcesz zobaczyć, jak skonfigurować cały proces. Zapraszamy!

Zamiast wstępu

W prezentowanym przykładzie urządzenie zostało dodane i skonfigurowane w modelu ARM (przez nowy portal, często nazywany Ibiza). Do września 2017 usługa była wyłącznie dostępna w klasycznym modelu (i starym portalu), teraz to się zmieniło i od października 2017 nowe urządzenia nie mogą być już wdrażane w modelu klasycznym. I dobrze, im szybciej się z nim rozstaniesz, tym lepiej dla wszystkich 🙂

Tak wyglada Panel Zarządzający usługą StorSimple w Azure.

Łączna przestrzeń dla naszego urządzenia w serii 8100 to 200TB. Urządzenie w momencie konfiguracji miało utworzony jeden volumen o rozmiarze 4 TB.

Krok po kroku z Sławkiem Stankiem

Pokażemy Wam teraz jak przygotować kopię fizycznego StorSimple i odtworzenie tej kopii na urządzeniu StorSimple, wyłącznie w Azure.

1. Utworzenie wolumenu na fizycznym SS i podłączenie go do hosta LAB-VH1.

Łączenie z hostem odbywa się za pomocą protokołu iSCIS. Przy tworzeniu wolumenu warto zwrócić uwagę na opcję „type”, gdzie do wyboru mamy możliwość lokalizacji tworzonego zasobu – współdzielony z chmurą lub wyłącznie lokalny. Dla danych archiwalnych możemy wybrać opcję składowania na wolniejszych zasobach dyskowych.

2. Wszystkie utworzone wolumeny wraz z podstawowym monitoringiem możemy podejrzeć z poziomu portalu Azure w konsoli StorSimple.

Mając utworzony i podłączony do hosta (będącego on-prem) wolumen, możemy przystąpić do jego sformatowania i podłączenia w systemie operacyjnym. W ten sposób utworzony wolumen może służyć do składowania danych. Proces tworzenia i podłączenia zasobu po iSCSI jest typowy dla urządzeń pamięci masowej. Poniżej nasz wolumen wystawiony z urządzenia SS.A poniżej możesz zobaczyć jak portal pokazuje wykorzystanie przestrzeni zarówno na wszystkich wolumenach urządzenia, jak i w chmurze.

3. Utworzenie polityki kopii zapasowej

Dla utworzonego wolumenu tworzymy politykę kopii zapasowej. Proces tworzenia jest bardzo prosty i wymaga podania wyłącznie kilku parametrów takich jak retencja, typ kopii, godzina czy częstość. Dla naszego zadania tworzymy kopię, która ma być składowana wyłącznie w chmurze. Nie chcemy trzymać jej lokalnie, gdyż chcemy mieć możliwość jej odtworzenia w przypadku całkowitej utraty naszego urządzenia fizycznego.
Utworzone zadanie kopii możemy edytować, mamy również możliwość sprawdzenia jaki jest obecny status zadań kopii. 

4. A teraz najciekawsze – przełączamy urządzenie w tryb failover.

Posiadając kopię zapasową naszych wolumenów w chmurze, możemy przełączyć nasze fizyczne urządzenie w tryb failover, „powołać do życia” urządzenie wirtualne i na nim odtworzyć wolumeny. Takie przełączenie obarczone jest jednym ale duzym „ALE”. Nie możemy wybierać, które wolumeny chcemy przełączyć na urządzenie chmurowe (wspominałem o tym wcześniej). Przełączeniu ulega całe urządzenie ze wszystkimi wolumenami. Dlaczego tak? Żaden z autorów postu nie odpowiadał za projektowanie urządzenia ale mamy swoje podejrzenia… Urządzenie fizyczne/wirtualne zawsze trzyma mapę wszystkich bloków danych, zarówno tych na urządzeniu jak i tych w chmurze, zapewne tylko jedno w danym momencie może posiadać pełną mapę wraz z heatmapą bloków, dzięki której wie, które z bloków są zimne.

Jeżeli chcesz odtworzyć tylko zestaw wybranych wolumenów, możesz zawsze skorzystać z opcji Clone. Funkcjonalność ta pozwoli na sklonowanie wybranego wolumenu, działającego na urządzeniu fizycznym z wykorzystaniem kopii zapasowych składowanych w chmurze w inne miejsce. Aby przejść procedurę Clone potrzebujemy StorSimple działającego i wykorzystującego zasoby wyłącznie w chmurze (a więc wspomniany model 8010 lub 8020).

O tym, jak powołać ten model i dokończyć procedurę, przeczytasz w kolejnym wpisie.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Krok po kroku i oznaczony tagami , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.